Soft & Quiet – นุ่มและเงียบ

ระหว่างทางผ่านหนังระทึกขวัญอินดี้เรื่องเดียวเรื่อง “Soft & Quiet” หญิงท้องขาวที่มีผมสีบลอนด์ฟอกขาวและเสื้อคาร์ดิแกนลายเสือดาวบอกว่าเธอเกิดใน KKK แต่ทุกวันนี้เธอใช้งานเว็บไซต์ Stormfront ของนีโอนาซีมากกว่า “สื่อชอบวาดภาพให้เราเป็นสัตว์ประหลาดที่น่ากลัว ฉันน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ?” เธอพูดพร้อมรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเธอ ไม่และนั่นคือประเด็น

ในการแถลงข่าวต่อสื่อมวลชน นักเขียน/ผู้กำกับ Beth de Araújo กล่าวว่า “Soft & Quiet” ได้รับแรงบันดาลใจจากวิดีโอไวรัลเมื่อเดือนพฤษภาคม 2020 ของผู้หญิงผิวขาวชื่อเอมี่ คูเปอร์ ซึ่งก่อกวน Christian Cooper นักดูนกสีดำในเซ็นทรัลพาร์ค และแม้ว่าการกระทำของหญิงสาวผิวขาวแสนสวยในภาพยนตร์ของเธอจะรุนแรงกว่า

แต่ก็เป็นเรื่องธรรมดา อำนาจสูงสุดสีขาวไม่ได้เป็นเพียงผู้ชายที่สวมหมวกไม้กางเขนเท่านั้น มันปรากฏขึ้นทุกที่ตั้งแต่โรงเรียนประถมในเขตชานเมืองไปจนถึงมินิมาร์ทที่เป็นเจ้าของในท้องถิ่น และผู้หญิงผิวขาวเป็นหัวหน้าผู้บังคับใช้รูปแบบการเหยียดเชื้อชาติที่ “นุ่มนวลและเงียบ”

ภาพยนตร์ของ De Araújo เน้นย้ำประเด็นนี้ ตามหลังครูอนุบาลที่ดูธรรมดาคนหนึ่งชื่อเอมิลี่ (สเตฟานี เอสเตส) ตลอดชีวิตของเธอ เธอออกจากโรงเรียนที่เธอทำงาน คว้าพายเชอร์รี่โฮมเมดห่อด้วยกระดาษฟอยล์ เธอเดินไปที่โบสถ์ใกล้ ๆ ที่ซึ่งเธอกอดและทักทายกลุ่มผู้หญิงผิวขาวที่แต่งตัวเหมือนกันในชุด Old Navy แยกจากกัน ท่ามกลางลูกเรือในบ้านนี้

มีหญิงสาวสองคนที่อายุน้อยกว่า ทั้งคู่สวมเสื้อมีฮู้ดที่มีการเจาะและย้อมผม เอมิลี่วางพายของเธอลงบนโต๊ะแล้วยกกระดาษห่อขึ้นเพื่อแสดงสิ่งที่น่าตกใจ: เธอแกะสลักสวัสติกะไว้ที่เปลือกโลกด้านบน “นี่ล้อเล่นเหรอ” ผู้หญิงคนหนึ่งถาม ไม่ใช่ แต่พวกเขาเล่นเป็นหนึ่งเดียว

สมาชิกแต่ละคนในกลุ่มสตรีที่อยู่ทางขวาสุดของเอมิลี่เป็นตัวแทนของใบหน้าที่แตกต่างกันของอำนาจสูงสุดสีขาว: พังก์หัวรุนแรง, Boomer ที่ขมขื่น, แม่บ้านโฮมสคูล, ผู้แบ่งแยกเชื้อชาติ และเหตุผลที่พวกเขานำเสนอสำหรับมุมมองที่คลั่งไคล้ของพวกเขาก็มีขอบเขตที่คล้ายคลึงกัน ทำให้เกิด “สามัญสำนึก” “ความภาคภูมิใจในมรดกของตน”

และ “การเหยียดเชื้อชาติ” Black Lives Matter เริ่มมัน พวกเขาโต้เถียง พวกเขาไม่ได้เกลียดใคร พวกเขาแค่ปกป้องวิถีชีวิตของพวกเขา บทกลอนเหล่านี้จะคุ้นเคยสำหรับทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องทางการเมืองในช่วงห้าปีที่ผ่านมาหรือประมาณนั้น และเดอ Araújo นำเสนอแต่ละคำอย่างเป็นระบบ คำที่จะถูกทำลายโดยการกระทำของตัวละครของเธอในภายหลัง

ในขณะที่อดีตนักโทษที่หุนหันพลันแล่น เลสลี่ (โอลิเวีย ลัคคาร์ดี) เป็นคนที่แนะนำการดำเนินคดีในยามบ่ายไปสู่ดินแดนแห่งความเกลียดชัง ตลอดระยะเวลาของภาพยนตร์เรื่องนี้ เอมิลี่กลับกลายเป็นร่างที่น่ากลัวอย่างแท้จริง แม้กระทั่งชั่วร้าย เธอรู้เท่าทันนำผู้หญิงที่ไม่แยแสมารวมกันและปลูกฝังให้พวกเขาเป็นจุดพูดคุยของพวกหัวรุนแรงผิวขาว

หล่อหลอมพวกเขาให้กลายเป็นทหารที่มีประโยชน์ในสงครามการแข่งขันในจินตนาการของเธอ เธอใช้แนวคิดสีขาวเกี่ยวกับเพศและความเป็นผู้หญิงเป็นอาวุธเช่นกัน โดยใช้ประโยชน์จากการกีดกันทางเพศและหวั่นเกรงในการเคลื่อนไหวเพื่อหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบต่อการกระทำของเธอ น้ำเสียงของเธอสั่นเครือเมื่อถามสามีว่า “อยากให้ฉันมองเธอเหมือนเหม่อไหม” ใช้คำพูดต่อต้านเกย์เพื่อรังแกเขาให้พาเธอไปทำธุระมืดกลางเรื่อง

“Soft & Quiet” ยังคงบานปลายเมื่อพายกระทบโต๊ะ

ตั้งแต่การอ้างอิงแบบปกปิดถึงเด็ก ๆ “ในเมือง” ไปจนถึงการเหยียดเชื้อชาติ ไปจนถึงการข่มขู่และความรุนแรงอย่างโจ่งแจ้ง การดูความตื่นเต้นที่ผู้หญิงเหล่านี้ขุดคุ้ยความอัปลักษณ์เมื่อพวกเขารู้ว่าพวกเขาอยู่ในหมู่คนที่มี “ความคิดเหมือนกัน” นั้นกำลังรบกวนอยู่ ณ จุดหนึ่ง ผู้หญิงคนหนึ่งให้คำนับนาซี และที่เหลือก็หัวเราะคิกคัก “คุณมันเลว”

พวกเขาร้องเสียงแหลม ราวกับว่าเธอแค่แนะนำให้พวกเขาสั่งของหวานที่สอง แต่ส่วนที่น่ารำคาญที่สุดคือการใช้อาวุธยุทโธปกรณ์ของผู้หญิงผิวขาวโดยสัญชาตญาณ น้ำตาคลอเสียงสั่นเครืออ้างว่าผู้หญิงเอเชีย – อเมริกันคนหนึ่งกำลัง “ข่มขู่” พวกเขาด้วย “เรื่องตลกเชิงปฏิบัติ” – ไม่มีผู้หญิงคนใดที่เป็นเจ้าของความคลั่งไคล้ในที่สาธารณะเพราะระบบได้รับการตั้งค่าเพื่อไม่ให้ต้องทำ

แต่ถึงแม้ว่า “Soft & Quiet” จะมีประสิทธิภาพอย่างยิ่งในฐานะชิ้นส่วนของ agitprop ด้านการศึกษา แต่ก็มีสิ่งประดิษฐ์บางอย่างมากเกินไปที่จะเจลจริงๆ ในการเล่าเรื่อง และกลไกแบบใช้ครั้งเดียวแบบเรียลไทม์จำกัดความเป็นไปได้ในแง่ของตัวละคร

นอกจากนี้ยังมีปัญหาเรื่องความไม่เชื่อมโยงระหว่างผู้ชมที่ต้องการดูหนังเรื่องนี้มากที่สุด ผู้หญิงผิวขาวชานเมืองที่โหวตให้ทรัมป์ และผู้ชมทั่วไปสำหรับหนังระทึกขวัญแนวอินดี้แนวระทึกแบบนี้ แต่การก้าวข้ามสงครามวัฒนธรรมเป็นความท้าทายในการกระจายสินค้า ไม่ใช่การสร้างสรรค์

การทำงานของกล้องมือถือโดยช่างภาพ Greta Zozula สะกดรอยตามตัวละครเหมือนเงาเงียบ ทำให้เกิดความสับสนและตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัดเมื่อภาพยนตร์เรื่องนี้ออกจากรางรถไฟในช่วงครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา ก่อนหน้านั้น ความธรรมดาของมันสื่อถึงข้อความที่แตกต่าง

โดยเน้นถึงธรรมชาติในชีวิตประจำวันของอำนาจสูงสุดสีขาว ซึ่งเป็นเป้าหมายหลักของภาพยนตร์ของเดอ อาราอูโฮสำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้ “Soft & Quiet” กำลังวางตลาดในฐานะหนังสยองขวัญ ต้องขอบคุณความโหดร้ายที่ปรากฎบนหน้าจอ อย่างไรก็ตาม ในทางปฏิบัติ เป็นเรื่องที่ยุ่งยากและท้าทายกว่านั้น

“นุ่มและเงียบ” ทิ้งรสชาติที่ค้างอยู่ในคอ นี่เป็นภาพยนตร์ที่น้อยคนจะอยากดูสองครั้ง และถ้าคนผิวสีตัดสินใจข้ามไปเพื่อความสบายใจของตัวเอง นั่นก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ เป็นคนผิวขาวที่ต้องการได้ยินและเห็นสิ่งเหล่านี้ ไม่ใช่คนที่รู้จักจากประสบการณ์ส่วนตัวแล้ว ดังที่กล่าวไว้ ภาพยนตร์เรื่องนี้มาจากประสบการณ์ชีวิตของผู้กำกับ-ผู้กำกับเองเรื่องการเหยียดเชื้อชาติ

ซึ่งให้ความดิบและความเร่งด่วนที่ยากจะมองข้าม และเนื่องจากความไม่ลงรอยกันทางปัญญาของอเมริกาเกี่ยวกับการคุกคามของอำนาจสูงสุดสีขาวในประเทศนี้ ประเด็นเช่นนี้จึงมีความจำเป็นอย่างยิ่ง หากคุณรู้สึกไม่สบายในการชมภาพยนตร์เรื่องนี้ นั่นหมายความว่ามันได้ผล

 

ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : conleyschurch.com